Nowelizacja ustawy o OZE przyjęta przez Radę Ministrów
Realizacja dodatkowych działań zmierzających do osiągnięcia 15 proc. udziału energii z OZE w końcowym zużyciu energii brutto do 2020 r., wprowadzenie przepisów wspierających rozwój prosumenckiego wytwarzania energii elektrycznej oraz promujących rozwój spółdzielni energetycznych to najważniejsze założenia nowelizacji ustawy o OZE przygotowanej w Ministerstwie Energii. Dokument został przyjęty przez rząd 25 czerwca 2019 r.
Zgodnie z zaproponowanymi przepisami możliwe będzie także przeprowadzenie aukcji na zakup energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (OZE) będącej przedmiotem sprzedaży w 2019 r. przez wskazanie w przepisach przejściowych jej maksymalnych ilości i wartości. Da to łączny przyrost energii elektrycznej w wielkości ok. 10TWh z aukcji w roku 2019, a łącznie z rokiem 2018 wyniesie on 35,3TWh.
Projekt nowelizacji ustawy przewiduje również przedłużenie terminów obowiązywania umów przyłączeniowych dla istniejących projektów OZE. Zmieniona zostaje także definicja prosumenta, zgodnie z którą może nim być odbiorca nie będący gospodarstwem domowym, dla którego produkcja energii elektrycznej w mikroinstalacji (do 50kW) nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej.
Najważniejsze założenia:
- doprecyzowanie wybranych zagadnień ustawy OZE, czego efektem będzie wyeliminowanie niepewności po stronie przedsiębiorców uczestniczących zarówno w systemie aukcyjnym, jak i w systemie świadectw pochodzenia;
- wzmocnienie wiarygodności polskich gwarancji pochodzenia i ich uznawanie na zasadzie wzajemności z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub państwie członkowskim Wspólnoty Energetycznej;
- zwiększenie maksymalnej mocy instalacji wykorzystujących biogaz, które będą mogły skorzystać ze wsparcia w ramach FIP (system wsparcia dla biogazowni) w celu zapewnienia przewidywanych warunków do rozwoju stabilnych źródeł energii, które jednocześnie przynoszą krajowej gospodarce dodatkowe korzyści, oprócz produkcji energii elektrycznej;
- minimalizacja ryzyka związanego z nierozpoczęciem sprzedaży w systemie aukcyjnym z powodu kumulacji postępowań koncesyjnych, jak również zapewnienie realizacji jak największej liczby projektów, które pozwolą osiągnąć cele OZE wyznaczone na 2020 r.;
- precyzyjne określenie daty pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej do sieci w ramach systemu wsparcia, a co za tym idzie precyzyjne określenie poziomu opłaty OZE w danym roku kalendarzowym;
- doprecyzowanie zasad procedury dopuszczenia do aukcji instalacji wytwarzających energię przed dniem ogłoszenia aukcji, z uwagi na powstałe wątpliwości interpretacyjne dotyczące identyfikacji kręgu podmiotów dopuszczonych do udziału w aukcji;
- przedłużenie terminu obowiązywania terminów umów przyłączeniowych dla istniejących projektów OZE;
- usunięcie kolizji terminów wynikających z obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie w przypadku elektrowni wiatrowych z obowiązującym terminem 30 miesięcy na dokonanie sprzedaży energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego;
- umożliwienie przeprowadzenia aukcji w 2019 r. przez określeni w przepisach przejściowych maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej;
- wprowadzenie pakietu zmian w celu wzmocnienia regulacji dotyczących prosumentów (prosument – konsument i producent);
- wprowadzenie przepisów promujących rozwój spółdzielni energetycznych;
- zwiększenie budżetu dla biogazowni rolniczych o mocy powyżej 1 MW (z 939 274 880 do 2 197 260 000 zł); zmiana ta nie spowoduje zwiększenia ogólnej wartości energii przewidzianej w aukcji na 2019 r.
Nowe rozwiązania mają wejść w życie po 14 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem części przepisów, które zaczną obowiązywać w innych terminach.
Jednocześnie w przepisie przejściowym przyjęto klauzulę zawieszającą obowiązywanie niektórych przepisów wymagających wydania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o ich zgodności z rynkiem wewnętrznym albo uznania przez Komisję, że zmiany te nie stanowią nowej pomocy publicznej.